مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران در جهان بال و پر خویش گشودن آموز که پریدن نتوان با پر و بال دگران مرد آزادم و آن گونه غیورم که مرا می توان کشت بیک جام زلال دگران ای که نزدیک تر از جانی و پنهان ز نگه هجر تو خوشترم آید ز وصال دگران #اقبال_لاهوری دگران منبع
درباره این سایت